بسمه تعالی
پیشِ اهلِ معرفت فرزانه باشی بهتر ست
نزدِ مستان از خرد بیگانه باشی بهتر ست
شیوه ی شوخِ عبور از کودکی ، سرگرمی است
تا به طفلان می رسی دیوانه باشی بهتر ست
رقص در بزمِ فنا ، پرواز تا اوجِ بقاست
دورِ شمع انجمن پروانه باشی بهترست
با عیارِ عشق می سازند چون تاریخ را
در خیالِ عاشقی افسانه باشی بهتر ست
هرزه خندی ، می زداید آبروی شیشه را
مست اگر کردی ، لب پیمانه باشی بهتر ست
شوکتِ عالی به آسانی نمی آید به دست
در زمینِ خاکساری ، دانه باشی بهتر ست
چون بخواهی در حریمِ زلف او محرم شوی
صد زبان خاموش مثلِ شانه باشی بهتر ست
روزگاری شعله ی آوازِ خنیاگر شدی
چند روزی شمعِ ماتمخانه باشی بهتر ست
نیست گوشی تا به فریادت رسد این روز ها
لاجَرَم در اختناقِ لانه باشی بهتر ست
ZibaMatn.IR