ایران زمین، مهد فرهنگ و هنر
سرزمینی کهن، با دلی پر از مهر

از زرتشت و مهر، تا فردوسی و خیام
همه گویند از ایران، با شور و با سلام

آریایی نژاد، با رگ های پُر شور
در هر نفس، فریاد زنند، عشق و شعور

آتشکده ها، روشن، در دل شب
همچون ستاره ای، در آسمانِ غرقِ تب

فرهنگی دیرینه، با افتخاراتِ بزرگ
در هر کلام، در هر نگاه، در هر برگ

ایرانی و آریایی، با هم، در کنار هم
در هر نغمه، در هر خنده، در هر غم

زرتشتی، با آیینِ پاک و روشن
در هر قلبی، نوری از عشقِ بی آئین

آریایی ام، ایرانی ام، با تمام وجود
در هر قدم، در هر نفس، با عشق و سجود

ایران، ای سرزمینِ من، ای جانِ من
تا ابد، در قلبِ من، تو هستی، ای وطن

بُلند باد ایران، پاینده باد ایران
سرزمینی آزاد، با مردمی دلیر و جان فشان
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
غزل قدیمی