من یه اردیبهشتی ام، با قلبی به وسعت بهار،
در رگ هایم جوشان است شور زندگی بی شمار.

عاشق رنگ های زندگی، از سبزه ی نو تا آسمان کبود،
در هر نقاشی و قصه، می یابم خود را محشور و سرود.

جاده ها دعوتم می کنند به سفرهای بی پایان،
رویاهایم پلی به جهان های دور، به دنیایی دیگران.

روحم لبریز از طراوت و نوازش نسیم بهاری،
قلبم می تپد برای زیبایی هایی که بی شمار هست

ذهنم، باغی از خلاقیت، هر بذری در آن، خیالی ناب،
با هر ضربه قلم، روی بوم، می آفرینم جهانی آب و تاب.

در میان صفحات داستان ها، سفر می کنم به دوردست ها،
هر سفر، ماجراجویی نو، هر قصه، حکایتی از هست ها.

و در رویای خود، بی پروا، به دنبال معنایی عمیق،
می رسم به هر آنچه که خواهم، با قلبی پر از عشق و تحریک.

عاشقتم ای اردیبهشت، با تو هر روزم، جشنی است بی پایان،
تو را می ستایم، با تمام وجود، در هر نفس، در هر آن.
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
فهیمه قدیمی