من نادان، هم زمان با کشیدن سیگار و
بوییدن رایحه ی خوش زمین،
مشغول به نوشتن زندگی نامه ام شدم!
تا که تمام شد،
به باد بسپارم که به مادرم برساند...
***
جویباری در نزدیکی ام بود
و هم زمان با نوشیدن شراب و
استشمام رایحه ی دلنشین زمین
مشغول به نوشتن چیزی هستم
تا که تمام بشود
بدهم به دست جویبار و
ببرد برای یارم!
***
افسوس و اندوه!
من نادان،
من دل از دست داده،
من سکنا گزیده در ویرانه ها...
من کولی و آواره
اکنون، دیگر نه مادری دارم و نه یاری...



شعر: صابر صدیق
مترجم: زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
زانا کوردستانی