به نامِ نامی ایران؛ به نامِ نامی انسان!
به آیین وفا داران؛ به راه و رسم بیداران
دلی دارم پر از خورشید! نگاهی روشن از باران
جز دوست نمیخوانم ؛جز مهر نمیدانم
جز عشق نمیخواهم، من زاده ی ایرانم ،جز مهر نمیدانم
تویی دلبستگی هایم، پناهِ خستگی هایم
به هر جا میروم از تو، دوباره در تو می آیم
کران تا بیکران عشق است، بیابان در بیابانت
هوای زندگی دارد، خیابان در خیابانت!
جهان تا هست خواهم بود، اگر تو جانِ من باشی
برایم خانه باشی؛ خاک باشی و وطن باشی
دیارِ عاشقی هایم، تمامِ سهم دنیایم
تو را من زندگی کردم، به تعدادِ نفس هایم...

_برشی از ترانه ی زیبای دیار عاشقی هایم با صدای همایون شجربان
سروده ی زنده یاد اسحاق انور و بهمن محمدزاده
ZibaMatn.IR