ولی من دیگرهیچوقت نمیتوانم خودم را دوست داشته باشم زیرا روزی که همانند تمام هم سن وسالهایم درآیینه هویت وبه شوق بودن ایستادم تاخودم را تماشا کنم خودم رازیر برچسبهاوتحقیرهایی دیدم که روزی انسان نما ها به من چسبانده بودن برچسبهایی که روح من را آزرده اند برچسبهایی باعنوان پوچ بودن، رهاشدن، ناامید کردن ومهم نبودن و تحقیرکردن و.... درآخرشکستن آری بعضی چیزها با اینکه ادامه ندارند اما هیچگاه نیز درتو به پایان نمیرسند؟
ومن این مرده متحرک سرانجام برای دور شدن ازاین انسان نماها به دنیای تاریکی وتنهایی پناه بردم تا وجودم از اینکه هست کمتر آسیب ببیند
نویسنده عطیه چک نژادیان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
