در هوای یار دل را بی قرار افکنده ام
چون نسیم صبحگاهان، در گذار افکنده ام

چشم مستش را به هر سو می نگرد، دیده ام
هر نظر بر جان عاشق، چون شرار افکنده ام

در گلستان وصالش، بوی عشق آید به دل
هر گلی را در خیالش، بی بهار افکنده ام

دل به زلفش بافته ام، چون شب تاریک و سرد
در شبستان خیالش، صد هزار افکنده ام

هر که گوید عشق او را، من به دل پنهان کنم
لیک با یادش به هر سو، آشکار افکنده ام

چون به کویش پا نهادم، دل به دستش بسپارم
در ره عشقش هزاران انتظار افکنده ام

چون شدم دیوانه وار، در میان کوی و برزن
با نگاهی از نگاهش، بی قرار افکنده ام

در میان جمع یاران، چون به او گویم سخن
او به لبخندی ظریف، مهر و کار افکنده ام

چون به یادش می نشینم، دل به شور و شوق او
هر نگاهی از نگاهش، جان نثار افکنده ام

در هوای عشق او، هر دم به هر سو می روم
لیک او با ناز و عشوه، دور و کار افکنده ام

مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی