دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
دل پر از درد خود از غصه به یغما فکنم

در ره عشق تو ای یار، چو مجنون هر دم
جان خود را به هوای تو مهیا فکنم

چون ندانم که کجا منزل جانان باشد
خویش را غرق به امواج تمنا فکنم

در دل شب به امیدی که رسد صبح وصال
اشک خود را به ره دیده چو دریا فکنم

چون به یاد آرم از آن چشم سیاهت هر دم
دل به دست تو دهم، عهد تو امضا فکنم

بی تو این دل چه کند با غم و اندوه فراق
ناله را همدم و همراز دل شیدا فکنم

چون نسیمی که به گلزار وزد نرم و لطیف
عشق را در دل بی تاب چو گل ها فکنم

چون به یاد آرم از آن خنده ی شیرین لبت
خنده بر لب ز غم و درد به فردا فکنم

در ره عشق تو ای یار، چو مجنون هر دم
دل به دریا زنم و صبر به صحرا فکنم

چون تویی مایه ی آرامش و شادی دل
دل به دست تو نهم، عشق هویدا فکنم

مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی