دردها دارم بجان و از غمت در آتشم
کاش میدیدی که ازدوری چه زجری میکشم
دست در زلف خیالت میزنم با شوق و شور
ای که گرمای وجودت شد دلیل خواهشم
هرزمان گل میکند در خاطرم لبخند تو
مثل نیلوفر سر از دیوار حسرت میکشم
ماه من امشب بتابان نور خود را بر زمین
با تو روشن می شود اشعار ناب ودلکشم
بر سرپیمانم و با درد میسازم هنوز
گرچه بر هم خورده بعد از رفتنت آرامشم
دست بر نای قلم بردم دلم آتش گرفت
شمع بزم حسرتم از پای تا سر آتشم
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
