پریدم باز،از،خوابی شبانه
که پر بود از،خیالی عاشقانه
سر. ذوق آمدم. با دیدن تو
دویدم در هوایت کودکانه
قلم بر داشتم از،دل نوشتم
نوشتم از،سر شوقم. ترانه
تمام بیت بیتش را سرودم
لطیف و دلنشین و شاعرانه
عجب بزم قشنگی بود امشب
زدم بر تار گیسو دلبرانه
بدست تیر مژگانت گرفتی
دل پر شور و شوقم را نشانه
غزل آغاز،شد آنجا به نامت
زدم دل را به نامت عاشقانه
همین طرز،نگاهت شاعرم کرد
شدم مجنون لیلای. زمانه
اعظم کلیابی بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
