تو تب تابستون
تو اتاقم برفه
رو سیم گیتارم
نتای پر درده
یه گوشه ی ذهنم
یاد تو می افتم
روزی که با چشمات
از عشق می مُردم
باسرخی لب هات
گل بوسه می چیدم
بهار بود خونه
وقتی می خندیدم
از وقتی که رفتی
سینه ام شده خالی
خونه یه زندونه
با زجر تکراری
قلبم شده ماهی
تو چشمای دریا
سرم شده جنگل
تو رقص با گرگا
چشام دوتا چشمه
تو دستای درده
تنم یه مردابه
تو دشت بی فردا
عکست رو دیواره
داره می خنده
دیروزِ خونه رو
یادم میاره
دلم بهم می گه
گریه نکن بچه
دلش که تنگ شه
زود برمی گرده
چشامو می بندم
رو تلخی فکرام
میگم برو دیگه
دست از سرم بردار
فیروزه سمیعی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
