هر صبح، روحم چنان گنجشکی به پرواز در می آید و پیش از آنکه تو از خواب برخیزی لبِ پنجره ی اتاقت می نشیند. آرام و آهسته و سبک بال چند مرتبه به شیشه نوک می کوبد. آه... هیچ وقت، تو پرده را کنار نمی زنی... شعر: صالح بیچار ترجمه: زانا کوردستانی
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.