متن صالح بیچار

[عشق]
عشق و کودک همچون یکدیگرند،
لبریز از شیرینی و گریه!
عشق و زندگی همچون یکدیگرند،
ناگاه می آیند و به ناگاه می روند!
عشق و مرگ همچون یکدیگرند،
این خرقه ی حیات در برت می کند و
آن پیرهن کفن برایت می دوزد!
عشق و خدا همچون یکدیگرند،
نه...

قله ای رفیع،
آبشار از شهد و عسل --
عبدالله پشیو!*
----------
* شاعر سرشناس کُرد زبان



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

من و تو، هرگز به هم نمی رسیم،
تا آن و --
مابینمان است!


شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

دو دانه انگور،
دو پیک شراب شیراز است --
چشمان تو!


شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

نخوردن شراب،
اهانت به انگور است --
نوشته ای بر روی برگ مو!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

دشتی سپیدپوش از برف،
یا که رودی دراز کشیده؟! --
زنی عریان!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

کدامشان محق اند؟!
هر کدام، چهار حرف دارند --
حیات و ممات!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

دخترک پاییز،
گهواره ی تازه خریده است --
زازالک قرمز!


شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

دو گل نرگس،
از بهار به جای مانده اند --
چشمان تو!


شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

لخت و ملوس و حساس،
مزین اند به دانه های شبنم --
سبزه های بهاری!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

تو که رفتی هیچ چیز دنیا تغییر نکرد!
همان وعده گاه ما دو تا!
همان فصل ها!
همان کوچه و خیابان ها و
من، که رهگذر همیشگی همان راه هایم...
با این تفاوت،
که دیگر تو نیستی و من همیشه تنهایم!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

هر صبح،
روحم چنان گنجشکی به پرواز در می آید و
پیش از آنکه تو از خواب برخیزی
لبِ پنجره ی اتاقت می نشیند.
آرام و آهسته و سبک بال چند مرتبه
به شیشه نوک می کوبد.
آه...
هیچ وقت،
تو پرده را کنار نمی زنی...


شعر: صالح بیچار
ترجمه:...

جلوی دیدگانِ همه ی جهان
همچون قربانی، گردنم را زدند.
ستمگران سَرِ بریده ام را بر بالای دست گرفته اند
و هیهات که فریادم هیچگاه به گوش خدا نمی رسد.
...
من همیشه شنگال* بوده ام و می مانم!
پیش از ظهور داعش و
بعث و عثمانی و تیمور لنگ......

هرگاه که آلبوم خاطراتمان را می گشایم
همچون گذشته
از عکس هایت هم
عطر خنده بر می خیزد.



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

نسیم
زیر نور ماه
شانه می زند گیسوان چنار را...



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

به گوشه چشمی هم ننگریستی!
اما همه ی راه ها را،
گلستان می کنی،
به بهارِ قدم هایت...


شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

تو شبیه اشعه ی ایکسی!
هیچکس نمی بینَدت،
اما هویدا در روحم به گردشی،
می آیی و می روی...



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

اگر زن و شراب و شعر نبودند،
خیلی پیش تر هلاکم می کردند:
دردِ عشق و
غمِ کُردستان و
تمنایِ نان!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

غروبی،
برای نخستین بار
زنبور لبم بر گل لب هایت نشست
گرچه زیاد آنجا نماند...
اما آی دخترک نازنین،
طعم شهد لبت ابدی شد
و عسل بوسه ات در روحم ریخته شد.



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

من و تو،
غروبگاهان
روی نیمکت پارک، میعادگاهمان بود.
درخت کنار نیمکت
که همیشه درد دل های ما را می شنید،
تنه اش خمیده است.



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

صدایم کن!
تا بودن خودم را حس کنم.
صدایت می کنم،
تا از بودنت مطمئن شوم.



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

با داشتن پنج حرف،
صاحب هزاران شعر و داستان و رمان است.
باران!



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

تا نبینمت،
عید فطر را تبریک نخواهم گفت!
چون که تو از من ناپیدایی...
دلیل اعلام عید،
رویت ماه است.
تو همیشه ماه منی...



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

غیر از تو را نمی بینم
تویی که در روحم جلوس کرده ای.
من که نمی گویم تو از کل جهان زیباتری!
لیکن بی حرف و حدیثی برترینی!
در هر لیست و فراکسیون و انتخابات و گزینشی
کاندیدای من فقط تو هستی!
طرفدار و هواخواه تو منم.
تخت و تاخ...