در دنیای امروز، هنوز هم داستان’های تلخی از ظلم و خشونت علیه زنان و دختران در گوشه’های مختلف جهان شنیده می’شود. این داستان’ها نشان می’دهند که برای تغییر بنیادین در جامعه، به اراده و تلاش جمعی نیاز داریم. حادثه دختر یاسوجی، که مورد آزار قرار گرفت و در برابر دوربین’ها به استثمار کشیده شد، تنها یکی از هزاران داستانی ست که در سکوت تکرار میشود.
این وقایع میتوانند در هر شهری اتفاق بیفتند و نباید با آبروی یک شهر بازی کرد. هر جامعه ای میتواند در معرض چنین وقایعی قرار گیرد. برای مقابله با این معضل، نیاز به همبستگی داریم.
فرهنگی که در آن قربانیان به جای حمایت، با سرزنش روبرو میشوند باید تغییر کند هر دختری در هر نقطه ای از جهان حق دارد در امنیت زندگی کند. دختران عزیز، شما تنها نیستید. حتی در سختی ها بدانید که نوری در انتهای تونل وجود دارد و زندگی شما باید با امید و ایمان ادامه یابد.
قربانی بودن جرم نیست. بیایید باور کنیم که حما.یت از یکدیگر، گامی به سوی جهانی امن وآرام است. این مسئله، مسأله ای جمعی ست که نیاز به همدلی و تغییر نگرش دارد. همه ما، چه زن و چه مرد، باید تلاش کنیم تا جهانی بسازیم که هیچ دختری مجبور نباشد برای عدالت خود بجنگد و هیچ زنی احساس تنهایی نکند.
بیایید با صدای بلند بگوییم: دیگر هیچ دختری نباید در سکوت و تنهایی قربانی شود. با هم، می’توانیم دنیای امن’تری بسازیم.
باران کریمی آرپناهی
تاریخ انتشار
۱۵ آذر ماه ۱۴۰۳
ساعت ۲۱ وچهل دقیقه
ZibaMatn.IR