گر گل رخسار تو گلزار گلگون می شود
دل ز دلدادن به دلدار دگرگون می شود

سرو سرکش سر به سودای سرت سر می کند
ماه مهرویان ز مهر مهر مفتون می شود

لعل لب هایت لطافت می دهد لیل و نهار
خنده ی خوبت خزان را خرم و خون می شود

چشم چالاکت چو چشمه چشم ها را می فریب
زلف زنجیرت ز زیبایی چه موزون می شود

شور شیرین شکرخندت شراب شوق ریخت
جان جانان جان به جانان می دهد، چون می شود

ناز نرگس نازنینت نغمه ی نی می کند
غنچه ی گلگون ز گفتارت چه گلگون می شود

مهر مه رویان مرا مجنون و مدهوش می کند
عقل عاقل عاشقانه عازم و عون می شود

باغ بی برگی به بوی بوسه ات بیدار گشت
دشت دلتنگی ز دیدارت چه هامون می شود

تار تاریک شب هجران تو تا کی کشم؟
روز روشن کی ز رخسارت نمایون می شود؟

یار یکرنگم، یگانه یاور یکتای من
قلب قاصد قاصدانه سوی تو چون می شود

مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی