من سعدی نیستم جفا بینم و...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
- خانه
- متن ها
- متن پناهی درین کبود
- من سعدی نیستم جفا بینم و...
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
تفسیر با هوش مصنوعی
گوینده خود را سعدی نمیداند، با وجود ظلم و جفایی که دیده، همچنان به سرودن غزل عشق میپردازد. او با اشاره به مصرعی از شعر وحشی بافقی خود را همچون او می داند و می گوید از بامی که پریده است دیگر به آن باز نخواهد گشت. این پریدن نماد رهایی و یا شاید فراتر رفتن از قید و بندهای عاطفی است.