چند نکته از حضرت حافظ جناب...

چند نکته از حضرت حافظ

جناب حافظ ، شاعر تناقض‌ها نیست ، ایشان خود تناقض هستند.
از منظر ایشان ، شراب و شریعت ، عشق و عقل ، زهد و زخم ، نه تنها در مقابل هم نیستند ، بلکه در هم‌زیستی‌ یکدیگر هستند.
ایشان از تضاد ، گریزی ندارد بلکه آن را به زبان بدل می‌کند.

در اشعار جناب حافظ
رند ، یک وضعیت هستی‌شناختی‌ ست.
رند ، کسی نیست که بی‌قید باشد.
او کسی‌ ست که از قید قیدها عبور کرده.
رند ، حافظ بی‌نقاب است.

جناب حافظ ، بیش از آنکه شاعر عشق باشد ، شاعر آگاهی‌ست.
عشق در شعر ایشان ، ابزار عبور از سطح است ، نه مقصد.
او از عشق می‌گذرد تا به حقیقت برسد و گاهی حقیقت را در شکست عشق می‌بیند.

قدرت حافظ در زبان نیست ، در سکوت‌ میان واژه‌هاست.
آن‌ چه حافظ را سپاس موسیقی کلام ، جاودانه کرده ، لرزش معنا در فاصلهٔ بین دو بیت است.
دقیقاً جایی که خواننده ، خود را در آینهٔ شعر می‌بیند.

جناب حافظ ، نخستین شاعر ایرانی‌ست که خودآگاهی‌ شاعرانه را به اوج رساند.
او آگاه است که شعرش خوانده می‌شود ، تفسیر می‌شود و حتی تحریف می‌شود و با همین آگاهی ، شعر می‌گوید.
این یعنی جناب حافظ ، تنها شاعر نبود بلکه ناظر اشعار خودش هم ، بوده و هست.

و در پایان ؛
جناب حافظ ، صدای بی‌زمان انسانیست
که هنوز در ما ادامه دارد...
از پژواک گذشته ، تا نبض اکنون.

با احترام؛ بهزاد غدیری
شاگردی که در سایهٔ چراغ دانش ،
راه واژه را می‌جوید🍃🙏