نشسته ام بی چتر زیر برفی...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
نشسته ام بی چتر
زیر برفی که
نفوذ کرده
تا مغزِ استخوان
ببین!
پراکنده ام
در قامتِ باد
وَ می کارم
بذری عقیم
در ساعتی معکوس
مریم گمار
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
متن، تصویری از درماندگی و یاس را به نمایش می‌گذارد. فرد، بی‌دفاع در برابر سختی‌ها (برف) قرار گرفته و این سختی‌ها تا عمق وجودش نفوذ کرده‌اند. او احساس پراکندگی و سرگردانی دارد و تلاش‌هایش (کاشتن بذر) بی‌نتیجه و عبث به نظر می‌رسند، گویی در زمان و شرایطی نامناسب گیر افتاده است.