هم وطنان، بگذارید
در این ساعات رنج روحی
جشن بزرگ بهار را از حبس
به شما شادباش بگویم!
همه چیز آرام و قرار می گیرد،
همه چیز می گذرد،
غم ها و نگرانی ها رفع می شوند،
راه ها دوباره هم وار می شوند
و باغ، هم چون گذشته، شکوفا خواهد شد.
از عقل یاری مى طلبیم،
بیماری را با قدرت دانش می زداییم
و روزگار تجربه های دشوار را
در هیأت یک خانواده پشت سر می گذاریم.
ما پالوده تر و عاقل تر خواهیم شد،
تسلیم تاریکی و ترس نمی شویم،
بلکه جان تازه ای می گیریم و با هم
نزدیک تر و مهربان تر خواهیم شد.
و باشد که گِرد میز ضیافت
دوباره از زندگی لذت ببریم،
باشد که خداوند متعال در این روز
لَختى خوش بختی به هر خانه روانه کند.
ZibaMatn.IR
