رفتم از خویش و به دنیا خبرم بر می گشت
یاد تنها شدن و درد سرم بر می گشت

هر دم از باغِ بلا بر دلِ بیچاره ی من
نوبری تازه تر از تازه ترم بر می گشت

آرزو کردم و با غول شبی باریدم
و دعاهای شب بی ثمرم بر می گشت

بارها رفت دلم تا بکشد یاد تو را
هند خونخوار به قصد جگرم بر می گشت

روز نو سبزه گره کردم و نامش بردم
خواب پرواز به رویای پرم بر می گشت

سیزده را به درش کردم و انگار هنوز
از غمش نحسی روز دگرم بر می گشت

پاسخ مهر و وفا نیست بجز درد و بلا
چون وفا دار شدم غم به برم بر می گشت

من به گردی زمین یک شبهِ پی بردم چون
هر کجا رفت خیالش به سرم بر می گشت


ZibaMatn.IR