نیتت خیر است اما باز هم شر می شود
می رسی و حال من از قبل بدتر می شود

تا رسیدن عاشقیم اما نه از آنجا به بعد
مثل دینداری که وقت مرگ کافر می شود

چون عبور ابر بی بارانی از روی کویر
با وجودت حسرتم چندین برابر می شود

گرچه لبهای من از بی صحبتی خشکیده است
تا دلت می خواهد اما گونه ام تر می شود

از سکوت آنقدر لبریزم تصور می کنم
گوشهایم عاقبت از شدتش کر می شود

آدمی سرخورده باشد ساده می ریزد بهم
غنچه پژمرده خیلی زود پرپر می شود


ZibaMatn.IR