100 متن کوتاه احساسات تلخ ۱۴۰۴ جدید 2025

مگر دلتنگی چند کلمه است؟
که آسمان را برهنه می کند
و روی کاغذ می بارد
باور کن که پشت پای تو این باغ
سیب خُشکید...

عباس معروفی:

کاش آدم بتواند دنیا را بالا بیاورد
و این همه دروغ را نبیند.

گریستم برای نداشتن کسی که...



به حال و روز دیوانگی ام خندید...

خاطراتت شد بغض...

بغض هایم شد اشک...

اشک هایم خیس کرد، همه دنیایم را...

این همه شعر سرودم که به گوش تو رسد...


ولی افسوس و صد افسوس که هرگز نرسید...

تو همان خواب قشنگی...


که به چشم منِ دیوانه نخواهد امد...

توبه کردم که دگر دل به کسی نسپارم...

دل به هر کس که سپردم بشکست...

سهمم از آن چشمان تو،

چیزی به جز حسرت نبود.

بیا
تا دلتنگی ام را ،
ورق بزنی،
صفحه ی دل را ، خاک گرفته است...

کدام کتاب را ورق زدی،
که پاره پاره های این دلم ،
به باد رفت .

کاش میشد به نبودن های پر تکرار تو عادت کرد.

خانه ام ویرانه شد،
وقتی نگاهت به نگاه دگری دوخته شد.

از تو فقط یه خاطره مونده به جا.
چشم تو و چشم تو و چشم تو.

دوباره خاطراتت تکرار میشود در من،
من از تکرار پر تکرار این تکرار بیزارم.

چه کسی ساز نبودنت را کوک کرده،
که نبودنت را در گوشم زمزمه میکند.

مهربان وساده بودم ساختم با هر کسی
حیف دنیا با تمام خوبی ام با من نساخت

تو غزل های مرا خواندی و دل کندی و رفتی.
عجبت باد، چقدر سنگ دلی.

گاهی قلبم به اندازه ی نبودنت درد میکند.

مرگ من آن لحظه که ترکم تو کردی، سر رسید.

خسته ام،
مثل همان لحظه که از آغوش خود راندی مرا...

روزگارم سخت تر از سخت شد.
خاطراتت وقتی از خاطر گذشت.

▪️درد

شب را به شب می‌رسانم وُ
زنده‌بودنم را به دوش می‌کشم
از هرطرف نگاهم کنی
شبیهِ «درد» شده‌ام،
که از معنایش فرار می‌کند!
فرار می‌کند
فرار می‌کند
و همچنان «درد» است...

عجب رنج عجیب و درد ناکیست، دوریت...

اقتدار و. ابهتش زیباست
زخمی از شقاوت دنیاست
یادگاریّ تلخ آدم هاست

درختی که روی آن یادگاری حک کرده اند

امشب به یادت فال قهوه گرفتم.
چقدر لبریز بود از بی کسی و تنهایی.

دگر نیست،
و این آغاز دلتنگیِ من است.

تو از بهانه یِ غربت
من از ترانه یِ محنت
اگر که جذر بگیریم؛
پیامدش شود عزلت.

لبریز ز دلتنگی است.
این حال پریشانم.

در دلم بوران نشست و قاصدک بی آرزو شد
در نگاهم ابرِ سَرکِش؛ گونه هایم را وضو شد

اینکه هستی و ندارمت،
خودش غمی جدا از غم هاست.

کاش با رفتن تو.
ویران نمیشد قلبم.

درد دارد که پر از شعر شوی واسه ی او.
ولی او از تو و شعرت همی بی خبر است.

غصه دیگه بسه
غصه که تمومی نداره
نباید دل به دلش داد.

مگر چیزی به غیر از خاطراتت هست.
که بارانی کند چشم مرا هر شب.

گـاهی اونقـدر بـد دلت مـیشکنه
که حتی!
نـای اعتراض هـم نـداری
فقـط
نگاه می کنی و
بیصدا میروی

من آن سنگ‌قبر کهنه‌ام
که جز باران‌ کسی به یادم نمی‌گرید
و جز سکوت کسی نامم را صدا نمی‌زند

درد را ذره ذره چشیدم تلخ بود…
کسی نیست تمامش را یکجا خریداری کند ؟

هیچ بار سنگینی ،به حمل دلی که از درد سنگین شده سخت نیست،،
به دوش کشیدن دل پر درد سخت است..

دلشکسته تر از آنم که ترک هایش را ترمیم کنی

دوست صدایش کردم
دشمن خطابم کرد

قلب مهربان زخم فراوان دارد

هاینریش بل:

حتی اگر عشق خریدنی هم بود باز هم نمی توانستم آن را به دست بیاورم ؛ چون پول نداشتم !

هرگاـہ בشمن نزבیک شـב بهت
بـבوט از בور گلولـہ اش بـہ هـב؋ـ نخورבـہ ..
هر نزבیک ‘شـבنے
ـבست ر؋ـاقت نیست ر؋ـیق

➷➷➷➷➷ غم نبوבنت یک عمریست شاعرم کرב
مے نویسم از غم نبوבنت בیواט בیوان

ما زاده ی دردیم
ارامش سرابی بیش نیست