از آن روز که
به دیدارم آمد
عطر شیرین همیشگی تو
هم صحبت قلبم شدی
صورتی روشن یادت
چراغان کرد
فضای تیره ی شبهایم را.....
و من دیگر
چشم ندارم....
هیچ نمی بینم....
دوخته ام هردو را به راهت
چون خیره ماندن خورشید
به رقص موزون جوانه
گوش ندارم
نمی شنوم جز صدایت....
جای اکسیژن
بازدمت می چرخد در ششهایم..... بر کتفم بالهای عشق رویید
ببین چه بی پروا
تا افق
حتی تا فراترها
دارم پرواز می کنم
ZibaMatn.IR