یادم نمی آید
کی شدیم عروسکی چرخان در دست دیگران...
که خوب بازی هایشان را می کنند
یک دم در آغوشت میگیرند
بوسه ایی بر گونه ات می زنند
و تورا در دستانشان می چرخانند و کل دنیا را به زیر پایت می گذارند
اما لحظه ایی نمی گذرد که با فریادهایت
در سکوتِ کنج تاریک اتاق
گوشَت را به پرتگاه عالمِ سکوت دعوت میکنی
می دانی....
صدای شکستنت به گوش هیچ کس نرسید
دل هیچ کس را هم نلرزاند
حتی بغضی گلوی کسی را نفشرد
و تو تنها مانده ایی
همراه با آن غم عروسک شدنت
که تا عمر به جانت زده ایی
عروسکی چرخان در دست دیگران...
بیخیال
تنها خودت را دریاب
که این دنیا
بس بازیگر فریبنده ایست.
ZibaMatn.IR