عاقبت روزی اگر قاضی این شهر شوم
جای اعدام به هر زندانی،
چند هزار اصله صنوبر بدهم
تا بکارند در این شهر غبار آلوده
تا بکارند در این دشت و دمن
تا که سرسبز شود روح زمین
تا بشوید دل این قوم حزین
تا که عاشق به بلندای صنوبر نگرد
قندی از خوشحالی در دلش آب شود
نور امید به دل زنده شود
شاید اینجا بتواند دل معشوقه خود را ببرد...
عاقبت روزی اگر قاضی این شهر شوم
ریشه و رنگ سیاست ز زمین برچینم
جای آن عشق و محبت کارم
و بقول سهراب: جای مردان سیاست شاید..
بنشانم درختی به زمین که هوا تازه شود....
ZibaMatn.IR
