سال جدیده زندگی مثل قدیمه
چه بی پدر مادر شده دنیا، یتیمه
شاید بهشتی هست پشت پیچ و خم ها
راه ورودِ به جهنّم مستقیمه
رو صورت خورشید خانم مثل پارسال
یه لایه ی یخ هست که خیلی ضخیمه
پوسیدن و لک هستن و زردی گرفتن
هر هفت سین سفره اوضاشون وخیمه
شاید که یه نیمچه تکونی خورده شعله
سینه سپر کرده یکی می گه نسیمه
اندازه ی یه مُشته ابری که سیاهه
هفتاد نسل بعدشم کلاً عقیمه
که جرأت یه کار تازه نیست اصلاً
هر پا فقط توی حدودِ هر گلیمه
امسال هم سال عزاداریِ ماهاست
هر روز روزِ نذریِ آش و حلیمه
می گن امیدت باشه به لطف الهی
اون کس که اون بالاست، اون کس که کریمه
ما چهار چشمی زُل زدیم به آسمون ها
اون کس که توی دیده شیطانِ رجیمه
ZibaMatn.IR