بگذار یک چیزی را صادقانه بگویم!
تو نمیتوانی شب را تا صبح گریه و زاری راه بیندازی و صبح را تا هنگامی که توانش را داشته باشی بخوابی!
با این کارها نمیتونی از رویاهایی که داشتی و از آنها به هر دلیلی فاصله گرفتی فرار کنی!
“رویاهایت”بخشی از وجود تو هستند.
مطمئن باش در خوابت بیشتر از بیداری دیوانه ات می کنند...
خواب،آرزوهایت را حذف نمیکند
و گریه کردن تو را به هدف هایت نمیرساند!
از یک جایی به بعد باید “شروع” کنی
به دیر شدنش فکر نکن!
به “شتابی” که به سمت هدفت گرفتی توجه نکن!
میدانی شاید به مقصد که رسیدی آنقدر ها هم راضی نباشی
ولی می توانی خودت را به آغوش بکشی وبرای لذتی که در مسیر بردی از خودت تشکر کنی...!
ZibaMatn.IR