بیماریِ روان داشتن درست مانند بیماری جسمی داشتن است.
یادمان باشد که هیچ احساس شرم یا گناهی در داشتن بیماریِ روان نیست.
اینکه جامعه چطور به اتفاقات برچسب میزد، یک الگوی قدیمیِ کنترل افکار و دسته بندی کردنِ افراد است.
با این کنترل و دسته بندی در بعضی از افراد احساس مهم تر بودن و یا با ارزش تر بودن به وجود میآورد.
اما شما به عنوان کسی که درمان را شروع کرده اید یا میخواهید شروع کنید از بازی های پنهانِ جامعه ای که در آن زندگی میکنید آگاه باشید و خودتان را همچون تفکرِ متعصب جامعه تان قضاوت نکنید.
دنیا به سمتی حرکت خواهد کرد که چند سال دیگر بیماری های روان درست مانند بیماری های جسمی دیده خواهند شد و آیندگان به ما میخندد که چرا برای داشتن اختلال دوقطبی یا اختلال مرزی یا افسردگی اینقدر به خودمان سخت میگرفتیم و میترسیدیم و پنهان میکردیم؟ مگر ما وقتی دستمان شکسته باشد یا مثلا سرطانِ سینه داشته باشیم یا آسم داشته باشیم اینقدر میترسیم و پنهانش میکنیم؟
سرتان را بالا بگیرید و در مورد سابقه ی بیماری های روان در خانوادتان تحقیق کنید. در زنان و مردان خانوادتان دقت کنید و الگوهای رفتاری مشابه را پیدا کنید، به ویژگی های رفتاری تکرار شونده دقت کنید و همیشه به خاطر داشته باشید که بیماری میتواند در ژن وجود داشته باشد اما میتواند بیدار نشود! با بستر مناسب با درمانِ دقیق و درمانگری که الگوی روابط صمیمانه را تغییر دهند ما میتوانیم بسترِ تولدِ ژن را تغییر دهیم یا حتی تولدش را به تاخیر بیاندازیم.
درمانِ روان پروسه ای طولانی و پیچیده است که به طور کلی به ان «اگاه شدن» میگوییم.
آگاهی آرامش بخش نیست، ما برای آرامش پیدا کردن وارد درمان نمیشویم. ما برای فهمیدن و درک کردن بیشتر دنیای درون روانی خودمان وارد درمان میشویم.
این رویارویی با درونمان و دیدنِ پتانسیل های بیماری مان و حتی داشتن علایمی از بیماری بسیار سخت و دردناک است.
اما لذتی در کشف خودمان وجود دارد که به تمام دردهای این مسیر غلبه میکند.
و در نهایت در مسیر درمان و شناخت، روزی با این حقیقت رو به رو خواهیم شد که بیداری سخت تر از خواب است، اما لذتِ بیدار زندگی کردن با خواب زندگی کردن را فقط افرادِ شجاعی میتوانند حس کنند که دردِ رو در رو شدن با خودشان را پذیرفته اند.
آدمهای شجاع بدون الگوهای قضاوت گرایانه ی رایج جامعه، تصمیم هایشان را میگیرند. اگر شما هم بخشی از آن آدمهای شجاع هستید میتوانیم به داشتن خانواده هایی آگاه تر و کم آسیب تر امیدوار باشیم.
ZibaMatn.IR