اکنون که زمان ایستاده است، من به دور ترین و کورترین نقطه ی افکار رسیده ام؛
پرسه میزنم و میگردم و میچرخم
و
پریشان این دنیا و ادم هایش هستم. همه در خودو خود در همه
و
همه در همه می چرخند و بیخیال هم راه بر هم گذر میکنند
و
مهر سکوت بر لب میزنند.
وای که کاش زمان تکانی بر سنگینی این احوال میداد و راه برایم باز میکرد، تا بتوانم این گریز پایان خموش را بیدار کنم.
اما، افسوس که زمان ایستاده است حال دیر ترین زمان برای بیداریست....🎭
❀\l͎e͎y͎l͎a͎\❀
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
