متن پرسه

سادگی بَسه ،که عاشق تو بودم
منی که، دِلواپسم ،گاهی حَسودم
عَطر تو، اَلکل شده بویی نداره
رفتنت خاکسترِ ،این ته سیگاره

بدون با رفتنت، حِسِت رو کُشتم
خاطرات خوبتم ،با تو سوزوندم
نه دیگه ،چشمای تو، واسم قشنگ نیست
نه دیگه، قلبم واسه، اون روزا تنگ نیست

من دیگه...

شب ،
در یلدایِ گیسوانت
پَرسه می زنم
تا صبح ،
به جانِ ستاره قسم.

آه دکتر! سرِ من درد بزرگی شده است
بره ی لعنتی ام عاشق گرگی شده است

سرد شد از تن من... دل به خیابان زد و رفت
گرگِ من بره نچنگیدِ به باران زد و رفت...

آه دکتر! لبِ او «صبر و ثباتم» می داد
بوش «وقت سحر از غصه...

زدم پرسه در ساحل چشمانت و صدها گِله

از بارانی که نبارید و چتری که چرا خیس شد!

ارس آرامی

دلم طوری گرفته است ...
که انگار تمام غم های عالم در دلم مهمانی گرفته اند
دلم طوری گرفته است
که انگار تمام غصه های بی پدر و مادر
در دلم یتیم خانه درست کرده اند

دلم طوری گرفته است که انگار
تمام شکستهای عشقی دختران جوان
در دلم کنار...

دیروز تا نهایت خورشید سم زدم
در گوشه های شهر پر از دود دم زدم

مبهوت گشتم از ادب مردم شهر
خوب و بد نگاه پلیدم بهم زدم

دست کسی برای مدت باز مانده بود
من پشت پا به هستی ی لطف و کرم زدم

طفلی گرسنه با دل پر...

خیرگی جُرم است بر چشمان تو حتی کمش
می خَرم با جان، گناهِ مُجرمی را با غمش

لذتی که بُرده دل از مستی چشمان تو
شک نکن جمشید هم حتی نبرده از جمَش

در مسیر زندگی هرگز دو راهی خوب نیست
عاشقی را دوست دارم با همه پیچ و خمش...

نگاهم غرق سرابی بود که فکر میکردم تو آنجا پرسه میزنی.
گوش هایم تیز به کلماتی بود که هیچ گاه به زبانت نیاوردی...
حواسم از ارتفاع دوست داشتنت پرت شد
و هیچ گاه پرواز را به خاطر نسپردم؛
و من هزاران بار در این راه جان دادم و تو من...

اکنون که زمان ایستاده است، من به دور ترین و کورترین نقطه ی افکار رسیده ام؛
پرسه میزنم و میگردم و میچرخم
و
پریشان این دنیا و ادم هایش هستم. همه در خودو  خود در همه
و
همه در همه می چرخند و بیخیال هم راه بر هم گذر میکنند...

بی چتر
پرسه میزنم
زیر باران چشمانت
خیس میشود پیکر بودنم
در آغوش رنگارنگ دوست داشتن ات
و رنگ عشق میگیرد تن بی رنگم
از رنگین کمان لبخند بعد از بارش بی قراری
و نسیم خواستن می وزد در هوای آفتابی دلمان

دوست دارم آزاد باشم!
همچون پروانه های سرخ و صورتی یک گلستان؛
پرسه زنم میان گل ها
سرمست شوم
از عطر دل انگیز سنبل و سوسن های باغ جادو
و بال بگیرم
و پرواز کنم تا خود آسمان.
دوست دارم شبیه به یک پروانه
به مثال روزهای خوش کودکی،
رقص...

ای کاش
ماهی ای بودم توی حوض
شاخه گلی در بیابان
پرنده ای روی شاخه ی یک درخت
سنگ ریزه ای تهِ رودخانه
یا قاصدکی میان دستان باد
هر چیزی جز "انسان"
هر چیزی که غم هیچوقت
حوالی خیالش پرسه نزند

در ازدحام این شهر
میان هیاهوی آدمک هایی که
مفهوم زندگی را از یاد برده اند.
زنی را دیدم
پر از شوق رهایی،
خسته از دویدن ها و نرسیدن ها؛
رقص کنان به دنبال پاره ای از نور
کوچه پس کوچه های شهر را
پرسه می زد.
او باور داشت...

بیا و در ذهنم
پرسه بزن...!
دستم را بگیر
پاهایت را هماهنگ کن!
مرا قدم بزن...
تو را
قدم خواهم زد...
تا با بوسه هایی به زیبایی عشق...
به استقبال لبانت بیایم...!!!

دلم دیگر با خودم
راه نمی آید
هر روز پرسه
میزند در خیال تو...

جهان کوچک من زیباست
من چون تویی رادارم
که درمیان همهمه ی کلمات و هجومِ خواستن
مثل یک ،پیچک سبز
بر تنِ یخ زده ی واژه ها
ریشه دواندی و
از کالبدِ جانم ،یک پیاله شوق به پرواز
رهانیدی
ومنِ این روزها
عجیب ،درهیاهوی پرواز بر بلندای احساسِ ظریف دخترانه...

دَر حَوالی صُبح هایت پرسہ میزنَم
تا بہ خیر شدن روزَم رآ
در نگاه تُُ آغاز کُنم


️️️

دست می بَرم بین خاطرات

به روزهای دور

و تکه ای بیرون میکشم

صدای خنده ی تو از پنجره بیرون می زند

ظهرِ گرمترین روز تابستان است

درست همان لحظه که عشق

شبیه افتادن سیب های درخت در حوض

به قلب هایمان افتاد،

تکه تکه از خاطرات بیرون میکشم

شاخه...

یک نفر مدام سیگار میکشد
زنی هنگام اشپزی ترانه ای غمگین را زمزمه می کند
دختری به بهانه ی فیلم اشک میریزد
پسری نیمه شب در خیابان پرسه میزند
همه دلتنگند
همین...

دکتر این بار برایم نم باران بنویس
دو سه شب پرسه زدن توی خیابان بنویس

دوسه روزی نه! دوسه هفته و شاید هم بیش
سر نهادن به در و دشت و بیابان بنویس

عکسی از این دل پژمرده برایم تو بگیر
تستی از سینه ی افسرده ی یاران بنویس

اسکنی...

خوبِ خوبم تا |ٺُ| در
حوالےِاحوالم پرسہ میزنے ...️


️️️

تمام آنهایی که پرسه می زنند گم نشده اند.

هر صبح
در قاب چوبی
پرسه میزنم
و باران
بی آنکه بداند چرا
هی می بارد

وقتی آدم به چیزی که می خواهد نمی رسد ، زیاد دور نمی رود . همان حوالی پرسه می زند و به آشناترین چیز نزدیک به او ، شبیه او چنگ می زند .

رویای تبت | فریبا وفی