گاهی بهار دیدن و گاهی، ندیدن است
اردیبهشت، خسته از آلالهِ چیدن است
آن باغ آرزو، که تو دیدی! تمام شد
باد بهار، خسته ی در خود، وزیدن است
دلخوش به آن کبوترِ بی آشیان مباش
هر گوشه ای نشست ،به فکر پریدن است
با چشمِ خود خیانتِ معشوق دیده ام
گاهی سزای عشق، همین ،دل بریدن است
وقتی دلی شکست،... چگونه بگویمت؟
وقتی دلی شکست،چه جای شنیدن است؟
این شرحِ حالِ قصه ی دردآورِ من است
طرح پر پرنده ی در خون کشیدن است
ZibaMatn.IR