چشم هایم را،
بر همه بسته ام ،تا فقط تو را ببینم؛
درغروب آفتاب،در پولک های ساحل آرامش،در فوران چشمه های امید،در هیاهوی پرندگان دور از آشیان،در افق چشمان خیس شبنم،درلابه لای آیه های زندگی،در بی کران سبز رحمتِ بی انتها،در تلالوی سرخ شفق ودر گرگ ومیش تر وتازه ی فلق ،فقط به بدنبال تو می گردم
ای زیبای روی بهشتی، پری روی دریایی،و ای محبوب ناز دلِ یک رنگی ،
فقط وفقط، تورا می خواهم وتو را می جویم ،هر صبح وشام ،از کرانه های چشمان خیس ِشبنم بی تو بودن،
تو تنهامایه ی آرامشی ،
خودت خوب فرمودی...
حجت اله حبیبی
ZibaMatn.IR