من و تو مثل
برگ درختان پاییز
می مانیم
یکی مان هنوز بر روی درختیم
یکی مان هنوز بر روی خیابان
فاصله ما از زمین تا آسمان
است
و هرگز حاصل نخواهد شد این وصال کهنه
چون تو وقتی از درخت جدا می شوی
که من را باد و باران با خود برده اند
و چیزی جز ردی از انتظار سردم بر تن خیابان
باقی نمانده است
ZibaMatn.IR
