پائیز را دوست دارم
به خلصه های گاه و بیگاهش
وقتی که برگ میبارد از آسمان
بر سفره ای که میهمانش دلهای عاشقان است،
زمستان را دوست دارم
به هوای هیزم چشمانت،
وقتی که زخم هیچ سرمایی
حریف آتش بجا مانده از نگاهت نیست در جانم،
اگر زنده میمانم
برای بهار است
که تا تو میخندی
شکوفه ها از اشتیاق جان میدهند
و هیچکس ندانست آن میوه های نوبرانه
به حرمت لبخندهای تو بود
نه بلوغ بهار
بانو،...
ZibaMatn.IR