یک نفر باشد ،که میان این همه عالم و آدم
گَر گاهی ، بر سر دل آهی و غمی نشست، دل خوش وجودش باشی
گَر تنها ماندی ،تنها بماند ،
گَر اشک بر چَشم داشتی ،آرام برایت شعر عاشقی بخواند
سَر به بالینش گذاری و دلت رها از همگان شود ،
بوسه بر چال و خم گونه گذاری که آرام شود،
که در این روزگار گَر کسی بود و نبود،
او همیشه باشد
گَر که دل و لبخند بر همه دنیا بسته شد ،
به روی او باز باشد.....!
ZibaMatn.IR