قلمم پیوسته به ساز احساسم رقصید و نوشت.
هر دم که خواستم پا در رکابم شد. پا به پایِ دلم آمد و کو به کو قاصد سِرِ حُقّه اش شد.
ولی نمی دانم در لامذهبِ دهلیز دوست داشتنت چه خبر می شود که هیچ وقت آنگونه که می خواهم به کام دلم نمی رقصد و نمی نویسد.
وقت ها معطلم می کند. فکرم را به سخره می گیرد. تمام واژگان را در جست و جوی یک پاره استعاره ی در خور وجودت تفیتیش می کند؛ اما هیچ چیز نمی یابد.
اصلا نظر قلمم را بخواهی، هیچ چیز در دنیا نیست که بتواند کثرت عشقت را در دلم را توصیف کنید.
مادرم! در درازای مِهر تو
قلم قاصر ترین؛
شعف آکنده ترین
و دل شیدا ترین است...
بیشتر از تمام دنیا دوستت دارم سریز احساس دلم♡
♡روزت مبارک مامان♡
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
