به نظرم اتوبوس مثل زندگی میمونه؛ اگه از اول پایانه تا آخر پایانه مسیرت باشه، کلی آدم با مشکلات و ناراحتی و خوشحالی با دلایل مختلف می بینی .ممکنه به فاصله دو ایستگاه یکی کنارت بشینه و وقتی که از اتوبوس پیاده شد دلتنگ شی یا حتی بهش تاچند وقت فکر کنی و ممکنه به فاصله سه ایستگاه یکی کنارت بشینه که واقعا دوست نداشته باشی. ایراد نداره اگه آدمی که کنارت نشست حالت رو بد میکنه، بلند شو و صندلیت را عوض کن حتی شده تا آخرین ایستگاه ایستاده باشی و تکیه ات به میله باشه، ولی دور شو از آدمایی که اذیتت میکنن .شک نداشته باش تو همون هیاهو و شلوغی اتوبوس، یکی پیدا میشه پا به پات تا آخر تکیه بده به میله. میدونی ،توی زندگی؛ یه وقتایی کسایی رو از دست می دی که دوسشون داری و یه وقتایی بعضیا رو تحمل می کنی... اینا مهم نیست ،مهم اینه که تو از طول مسیر لذت ببری البته قبلش مطمئن شو اتوبوسی که سوار شدی درسته و تو رو به مقصد میرسونه یا نه، حالا این بین یه سری آدمها میان و یه سری میرن مهم اون آدمی هست که تا آخر پایانه باهاته و بهت حال خوب میده.
ZibaMatn.IR