خانه زیبا می شود با روی زن
می کشد دلمرده گی را بوی زن
زن بهاری سبز از آرامش است
شعرها می بارد از گیسوی زن
خستگی با زن به پایان می رسد
خنده ای باشد اگر جادوی زن
عشق را فرمانروایی می کند
شد خدا از اولش الگوی زن
با عطوفت انس دارد دامنش
عشق گاهی می شود زانوی زن
مهرِ زن مانند محرابی ست که
شست باید روح را در جوی زن
زندگی سیبی ست سرخ از دلخوشی
می بُرد این سیب را چاقوی زن
▫️شاعر: سیامک عشقعلی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
