آغوشش برایم مسکنی بود که حتی شده برای چندین لحظه تمام درد هایم را التیام بخشید زمان را برایم متوقف کردو مرا از دنیای حال به دنیایی شبیه جهانی موازی سوق داد و معلق از هر حس و حالی کرد؛
اما تنها آغوشش نبود، آرامش وصف ناپذیری بود که مانع تمام دلهره ها ی درونم شده بود،به گونه ای که درآن لحظه عشق دلتنگی آرامش لذتو ترس احاطه ام کرده بودند و من بی آنکه ذره ای لرزِ این را داشته باشم که نکند شن های ساعت شیشه ای ام دوباره به حرکت افتد و مرا از او دور کند در تنگنای حراص انگیز خیالم پنهان شده بودم.
سمفونی هرم نفس هایش و ریتمی شیرین از ضربانِ ناآرام قلبش برایم نت هایی زیباتر از عاشقانه های شاملو می نواخت و جوانه های نهفته درونم را نمایان می کرد!
او تصویری زیباتر از عشق را در همان نقطه ی کور سوی زمین برایم رخ نمایان کرد که هیچ تصویری نمی توانست حتی سایه ای از چنین نقش زیبایی برجای بگذارد.
پخش شدن هارمونی عطرتنش به دست باد مشمام را چنان نوازش می داد که حتی گران قیمت ترین عطر های دنیا نیز نمی توانست ذره بویی شبیه آن را برایم تداعی کند!
آن لحظه برای من بی تکرار ترین لحظه ی عمرم شده است جوری که انعکاس تصاویرش مرا از نو متولد می کند؛))
ساحل هاشمی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
