در جهانی محتاط، آینده بیشتر در سیطره خطرها قرار می‌گیرد تا در سیطره امکان‌ها. تهدیدهای آینده، علت تغییرات فعلی می شوند. در چنین جهانی ما با غایتی زندگی می‌کنیم که دائما به سمت فاجعه سوق داده می‌شود. اگر تهدیدی برطرف می‌شود، همیشه بیشمار تهدید تازه جایش را می‌گیرند. حد و حدود ممکنِ نبرد با همه این خطرها مرزی نمی‌شناسد. علی الاصول، ترس خودش به خودش دوام می‌بخشد. تغییر به نظر مخاطره آمیز می‌آید، و بنابراین چیزی خطرناک است؛ چون هر تغییری می‌تواند تغییری در جهت بدتر شدن وضع هم باشد. فرنک فوردی جامعه شناس این پدیده را محافظه کاری ترس نام داده است. این سیاست با هر تغییری می‌ستیزد - این سیاست خواهان حفظ وضع موجود است. اگر هم به تغییری رضایت دهد، تغییری در جهت بازگشت به گذشته و رجوع به اصل است.
ZibaMatn.IR