من همان بودم که در سرمای دِی
هیچ نلرزیدم ولی
باز امان از انتهای کوچه ای، که شدم بیدی
ز فوت تو در آن چشمان خاک الوده ای؛
که با بوسه بر آن پیشانی اش،
لرزش من را در آن کوچه تو تثبیت کردی...
مبینا سایه وند
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
عکس نوشته مبینا سایه وند من همان بودم که در سرمای دِی...
