✍🏼‏ ‎ ‎ ‍ ‍ ‍ ‏ ‎ شعر آغوش تقدیم به آغوش امن زندگیم، پدرم:

آن جام بلورین، وسط حوض نشان بود
چون آب حیاتِ گلی از شاخه رهان بود

ای مهر دلت رهزن غم در بغل نور
احساس در اندیشه ی تو، مهرِ وزان بود

آغوش تو مفهوم عمیقِ ضربان بود
آغوش تو آرام ترین جای جهان بود

چشمان تو و رنگ فصیحِ طپش نور
چشمان تو را روزنِ خورشید، نهان بود

دستان تو دریای عمیق هنر و فن
دستان تو، چون بود هنرمند، روان بود

اندوه تو و زمزمه ی ریزش باران
اندوه و غم و درد تو چون باد خزان بود

تو شاه دلم بودی و من مات به کیشت!
شمشاد قدم «خسرو شیرین دهنان» بود

تا بود «پدر» بود و صفا در دل پر شور
موسیقی آواز بلند رمضان بود

هر گاه که بر گونه ی لطفش بنشاندم
یک بوسه بُوَد حاصل یک عمر، همان بود

«نیلوفر مرداب» چو معراج تو می دید
مست از رَهِشت گشت که خود، جام رَزان بود

لیلی افخمی گلی
اسفند 97
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
لیلی افخمی گلی