می روی دور شوی ،بند دلم را بکنی !
می روی سوی دگر قید دلم را بزنی!
وطن آنجاست کز آن میل رهایی ات نیست
غیرِدستان تو هرگز که ندارم وطنی
مثل یک حسرت جانکاه به تو می اندیشم
همچو آهی که برآید ز لب پیرزنی
گذر از کوی تو کافیست برایم ای دوست
لب می بندم و هرگز که نگویم ارنی
من حسودم همانقدر به لباس تن تو!
نکند عطر تنت را ببرد پیرهنی!
شب را با تو به سرکردم و هرصبح تو را...
تو همان دلخوشی هر شب و هر روز منی!
حسین وصال پور
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
