این عادلانه نیست! همه دغدغه ی ذهنی من شده تو،ولی خودت چیزی راجعبش نمیدونی!
این عادلانه نیست روزی چند بار تصمیم میگیرم که بهت فکر نکنم بعد گذشته ساعت ها به خودم میام و میبینم بدون اینکه متوجه شم غرق در رویای تو شدم!
این عادلانه نیست همون لحظه که میبینمت دلتنگ تر از قبل میشم!
اینکه هر بار دیدنت بیشتر دور بودنتو بهم نشون میده اصلا خوب نیست!
یه چیزایی اینجا باهم نمیخونه، مثل غرورمو قلبم
یه سوالایی تو ذهنم هنوز بی جوابه!چرا اینطوری شد؟ اگه قرار بود اتفاقی نیوفته چرا شروع شد؟ که چرا اون لحظه ها بعد از تموم شدنشون برام انقدر مهم شدن؟ اصلا مگه چیزی شروع شده بود که تموم شه؟ اگه چیزی شروع نشده بود چرا یه حس هایی در من جریان داره؟ این همه ابهام برای چیه؟اینکه حس میکنم بیشتر از هر چیزی نیازت دارم و حتی اینو نمیتونم به زبون بیارم، نمیدونم اصلا بخوام یا نه....؟
این همه سوال بی جواب عادلانه نیست!
✍️سارا عبدی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
