تا جهان باشد و من باشم و دل باشد وعشق
بی شرف هستم اگر در رَهِ اندیشه رَوَم

کفر و ایمان همه را وا نَهَم از بَهرِ شما
من به منّت کشی ، یار جفا پیشه روم

ساقه دل شده سرشار از عشقش امّا
ساقه می میرد اگر بی رگ و بی ریشه روم

گر چه فرهاد بُوَد مَظهر عشّاق ولی
کوه ریزش کُنَد از عشق ، چو بی تیشه رَوَم

عاشقی حسرت و جان دادن و مُردن نَبُوَد
در نمایشکده عشق ، هنرپیشه روم

بابک حادثه
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
شاعرانه های بابک حادثه