شب یلداست و دلم با ترانه ای عاشقانه می خواهد بلندتر از کوچه باغ های نسترن بخواند که تو، زیباترین راز این کهکشان بی کرانی. چرخ فلک به بهانه ی تو، کمی آهسته تر می چرخد تا نفس هایمان در هم آمیخته شود و زمان، در حضورت جاودانه بماند. این شب، طولانی ترین نجوای دل است به ستارگان، که تنها بهانه ی بلندی اش تویی.
.
بیا برایم از عشق بگو، از شوریدگی های نابِ قلبت، که هر کلمه ات شعری می شود در گوش شب. بیا در کنار من، زیر طنابی از نورهای سرد و دور، و بگو که هر ستاره، یادآور دقیقه ای از داستان های محبت آمیز ماست. آه، تو باورمی کنی؟ هر شب یلدا با تو یک چشم بهم زدن است و هر ثانیه ی بدون تو، یک عمر.
.
دستانم را بگیر و بیا در آغوشم، تا گل های سرخ دل انگیزانگاری شده روی لباسم جان بگیرند، تا وقتی دستان ما گره خورده اند، یخ بندان ها آب شوند و بهارهای فراموش شده در خاطره ها، بار دیگر جوانه بزنند. این شب، گویی فرصتیست تا پیوندی ناگسستنی بین دل هایمان نقش ببندد و هر دانه ی انار که چون قطرات خون است، شاهدی باشد بر عهد ازلی مان.
.
با من بمان، در این امتداد بی انتهای شب یلدا، جایی که هر لحظه، فصلی از عاشقانه هایمان را رقم می زند. بیا و بدرخش چونان ماه فیروزه ای این شب فراموش نشدنی، و بگذار صدای تپش قلب های هم آهنگمان، به آرامشی بدل شود که همچون موجی مهربان تمامی عالم را فرا می گیرد.
.
شب یلدا با تو، شبی است که هر زمستان را به بهاری از عاطفه مبدل می کند، و هر شب را به زمانی برای سپاسگزاری از حضور یکدیگر. این شب، می خواهم تمامی حرف های ناگفته و نجواها را زیر شعله های روشن کرسی، بین نیمکت های چوبی باغچه مان، برایت بگویم. بمان که حضورت، بهترین هدیه ی شب یلداست.

_محمدامین تیمورزاده
ZibaMatn.IR