بسمه تعالی پیشِ اهلِ معرفت فرزانه باشی بهتر ست نزدِ مستان از خرد بیگانه باشی بهتر ست شیوه ی شوخِ عبور از کودکی ، سرگرمی است تا به طفلان می رسی دیوانه باشی بهتر ست رقص در بزمِ فنا ، پرواز تا اوجِ بقاست دورِ شمع انجمن پروانه باشی بهترست...
پرنده، لختی بر شاخه نشست. درخت، از ریشه به ساقه، از ساقه به شاخه، از شاخه به برگ واژه شد، حرف شد، کلام شد، شور شد، اشتیاق شد، واژه، جوانه زد؛ گُل داد در آرزویِ میوه شدن بود که؛ پاییزان، این خزانِ بی رحم بی هَوا سَر رسید درخت هنوز...
نامهٔ اکبر رادی به عباس معروفی در سال ۱۳۵۷: گمان نمی کنم هیچکس از صحابهٔ قلم مثل من این روزها در اختناق و زیر ضربه مانده باشد. یکی دو نعره کشیدیم و خیال می کردیم به پژواک نعرهٔ ما پنجره ای باز می شود. نوری به صحنه می تابد. زمین...
