شنبه , ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
من از این همه عشقی که به تو دارمبی تو بی قرارمتوی این تاریکی های شبتوی این دریایی از تنهاییتو...
همزادِ تاریکی پشتِ گل احساسمصدای پای شب می آید...
این همه از تاریکی بد نگوییدشما که فروش چراغ تانبه لطف همین تاریکی هاست...
خورشید هر صبح یادآور این نکته است که می‌شود از اعماق تاریکی ، دوباره طلوع کرد .....
شب همه ی ما یکی بوداما تاریکی هایمان فرق داشت....
