جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
شهر از صدا پُر است ولی از سخنتهی......
ولی صدای تو ،یه سبک جدیدی از موسیقی بود که با پیوند ریشه های قلبت وتار صوتی ساخته شده بود .و سلول به سلول تن فرتوتم ،با این موزیک جون می گرفت و توی هر کدوم از رگ دستام ، گل رز جوونه میزد ،آخه تو برای گوش قلبام ،چه خواننده ای بودی ، دلبر:) 🎼❤️...
شهر از صدا پُر است ولی از سخن، تهی...
لبخندو نگاهت به کنارمن به صدایت چقدر محتاجم...
بعضی صداها را باید در آغوش گرفت مثل یک دوستت دارم از زبان تو...
چیه این بارون؟بوش ، صداش ، حسش آدمو مست میکنه؟! ...
تو صدات چی قاطی میکنی که آنقدر آرامش میده؟...
هم از سکوت گریزان، هم از صدا بیزارچنین چرا دلتنگم؟! چنین چرا بیزار...
تا وقتى که صداى خنده هات رو نشنیده بودم، هیچ وقت نمیدونستم عشق هم صدا داره...
