پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بیهوده در نبند!مرگ گه گاه از پنجره می آید همه می دانندحتا سلیمانِ نَبیحتا مورچه ها....
برگ زمین خویش باش◇◇◇◇گوهر دُردانه و نقش نگین خویش باشدست انگشترفروز آستین خویش باشعمر کوتاه بشر سرمایه ی فردای اوستمیزبان لحظه های نازنین خویش باشپرتو آئینه از خوب و بد تصویر ماستهمدم و همراه قاب راستین خویش باشاز قناعت مور تسلیم سلیمان هم نشدپادشاه مرز و بوم هندُچین خویش باشماه و خورشید فلک بازیگران صحنه اندچهلچراغ پرتو افشان جبین خویش باشآسمان هم محو نجوای امید رویش استشاخه نورسته و برگ زمین خویش باشبخشش ...
